Blaas

Een klacht die veel bij katten voorkomt, is blaasontsteking. De oorzaak van een blaasontsteking is daarbij vaak blaasgruis of stress. Ze zijn bijna nooit bacterieel, in tegenstelling tot bij honden en bij mensen.

Oorzaak blaasontsteking

Over het algemeen drinken katten weinig, maar katten moeten wel voldoende drinken. Door te drinken wordt de urine minder geconcentreerd. Sterk geconcentreerde urine kan blaasgruis veroorzaken bij katten.

Stress
Van katten met blaasontsteking heeft ongeveer 60 tot 70% last van FIC (Feline Idiopatische Cystitis). Deze aandoening heeft verschillende oorzaken:
-  Stress 
-  Afwijkende afgifte van stresshormonen
-  Afwijkende slijmlaag in de blaas
-  Overprikkeling van de zenuwen in de blaas

Het is heel lastig om te zien voor een eigenaar of de kat last heeft van stress. Zo krijgen katten vaak blaasontsteking bij een verhuizing, wanneer er een kindje wordt geboren, als er een ander huisdier bijkomt of zelfs bij het wisselen van voeding. Probeer daarom de stress zo veel mogelijk te verminderen voor een kat door bijvoorbeeld met hem of haar te spelen, het huis katvriendelijk in te richten (met plekjes om zich terug te trekken) of gebruik bijvoorbeeld Pet Remedy bij een verhuizing.  

Gruis
Blaasontsteking kan ook worden veroorzaakt door blaasgruis of blaasstenen. Blaasgruis bestaat uit kristallen die samengeklonterd zijn tot hele fijne brokjes. Als ze nog groter worden, hebben we het over blaasstenen. Deze kristallen kunnen in de urine van katten voorkomen. Kristallen hebben scherpe puntjes. Je kunt je voorstellen dat dit bij het plassen flink pijn kan doen. Het gevolg is dat jouw kat blaasontsteking krijgt. Je kunt dit zien doordat jouw kat steeds kleine beetjes plast. Ook kan er bloed bij de urine zitten. De snelste manier om een definitieve diagnose te stellen is een urineonderzoek bij jouw dierenarts.

Blaasgruis kan veroorzaakt worden door:
-  Voeding: voeding bevat mineralen die nodig zijn voor de opbouw van kristallen. Ook bepaalt voeding de zuurtegraad van de urine.
-  Vochtopname: de vochtopname van de kat bepaalt hoe 'waterig' de urine is. In 'waterige' urine kunnen zich minder snel kristallen vormen.
-  Ophouden van de urine: als de kat de urine te lang ophoudt, omdat de kattenbak vies is, of omdat hij op een vervelende plaats staat,
    vormen zich ook sneller kristallen.
-  Overgewicht: als jouw kat te dik is en te weinig beweegt, is er ook meer kans op blaasgruis.
-  Castratie: een kat die gecastreerd is, heeft meer kans om blaasgruis te ontwikkelen. Toch is dit geen reden om de kat niet te castreren.
   De nadelen van het niet-castreren zijn vele malen groter. Ook zijn er preventieve maatregelen die je kunt nemen die de kans op blaasgruis
   weer verminderen.

Bacteriën
Slecht een heel klein deel van de blaasontstekingen kan veroorzaakt worden door bacteriën. Nog geen 5%. Katten met een bacteriële blaasontsteking zijn bijvoorbeeld katten met nierfalen, suikerziekte, die geopereerd zijn aan de urinewegen of regelmatig gekatheteriseerd zijn (plaskater).

Symptomen

Het plasgedrag van een kat met blaasontsteking verandert bijna altijd: ze plassen vaker dan normaal, ze hebben persdrang, ze plassen niet meer volledig uit of hebben geen volle straal bij het plassen. Ook kan het zijn dat ze klagelijk miauwen tijdens het plassen, omdat het erg pijnlijk voor ze is.

In de urine zelf zitten altijd rode bloedcellen. Deze zijn niet altijd met het blote oog te zien, maar soms kan er dus een beetje bloed te zien zijn in de urine. Katers kunnen zich veelvuldig schoon gaan likken bij de penis. En ook  buiten de bak plassen is een symptoom.

Heeft jouw kat één van deze symptomen, neem dan altijd contact op met jouw dierenarts.